Vesak Poya & Jaffna

22 mei 2017 - Galle, Sri Lanka

Deze keer even twee weken in een blog (omdat ik zogenaamd heel erg druk ben geweest).
10 en 11 mei werd er hier het Vesak Poya gevierd, de verjaardag van Budha. Dit betekende twee dagen vrij van het project. Een traditie hier met het Vesak Poya is dat mensen hier eten uitdelen, een soort armsgiving. De hele dag zag je op straat mensen eten uitdelen; thee, koekjes, ijs maar ook complete maaltijden. Alle straten waren versierd met lampionnen en vlaggetjes, wat vooral ’s avonds een prachtig gezicht was.
Op de eerste dag van het Vesak Poya zijn wij met alle vrijwilliger en Janaka (vrijwilligerscoördinator) naar de tempel hier in Galle geweest. Hier hebben wij met alle vrijwillgers eten uitgedeeld aan de mensen in de tempel, heel bijzonder om dit te mogen doen.
De rest van de week was er op project weinig te doen, de hele week stond in het teken van het Vesak Poya. Iedereen was hier erg druk mee. We hebben geholpen met het maken van lampionnen en spelletjes gespeeld omdat er geen lessen waren.
Toen ik maandag weer bij het Girls home was er niemand in de les.. Alle meiden bleken ziek te zijn, ze bleken de griep te hebben. En ik kon dus weer naar huis. De volgende dag stond ik er weer, en nu lagen er allemaal matrassen op de grond in het leslokaal, hier lagen alle meiden die ziek waren op. Veel meiden waren aan het huilen, de meiden die niet ziek waren hielpen de andere meiden met eten en drinken en de rest zat boven voor de ramen naar mij te zwaaien. Het was een vreselijk gezicht om dit te zien. De meiden zagen er erg ziek uit, en de omstandigheden (hygiëne, faciliteiten) zijn daar erg slecht. Ik had echt met ze te doen.
Wat ik erg mooi vond om te zien hoe lief de andere meiden waren, en hoe goed ze hielpen met de verzorging van de zieke meiden.
Een van de leraressen van het girls home gaf aan dat we vandaag niks konden doen omdat meer dan 22 meiden ziek waren en er een aantal in het ziekenhuis lagen. We konden dus weer naar huis, en zijn en konden de hele week niet komen helaas. Gelukkig kon ik bij andere projecten helpen.
Afgelopen weekend ben ik naar Jaffna geweest, dit ligt helemaal in het noorden van Sri Lanka. Na een treinreis van maar liefst 11 uur ben ik daar donderdag aangekomen. En wauw, het lijkt daar echt een andere wereld! Ik liep twee uur over straat en ben geen enkele toerist tegen gekomen, geweldig! Geen grote hotels of restaurants, alleen maar local restaurantjes. Dat betekende voor mij dan wel dat ik het hele weekend met mijn handen heb moeten eten, want tjah dat doet iedereen in Sri Lanka.
Op zaterdag ben ik met de bus naar de eilanden van Jaffna gegaan en heb ik het bootje genomen naar een klein eilandje. Hierin heb ik echt doodsangsten uitgestaan, in een houten motorbootje, met een dak erop, gingen we met veel te veel mensen naar het andere eiland heen, doodeng. Maar ik heb het overleefd. Op dat eiland was een grote Hindoe tempel waar ik ben geweest. De meeste mensen in Jaffna zijn hindoeïstisch, dus overal zie je prachtige gekleurde hindoe tempels.
In de tempel kwam ik drie meisjes tegen die bij mij kwamen zitten van mijn leeftijd. Ik kwam met ze aan de praat, ze woonden in Jaffna. Na een uur met ze gepraat te hebben vroegen ze “Do you like to join us today?”. Nou dat leek me dus harstikke leuk. De rest van de dag ben ik met hun in de tempel geweest. Ze Er was een lunch in de tempel, we moesten op de grond zitten en kregen een bananenblad voor ons waarop we rijst en curry geserveerd kregen. Dit at ik natuurlijk met mijn handen, maar omdat ik niet gewend ben om met mijn handen te eten wat ik als allerlaatste klaar, gelukkig vonden de meiden het hartstikke grappig. Ze hebben mij van alles verteld over hun geloof, de tempel laten zien. Ook lieten ze mij meedoen met alle rituelen, zo kreeg ik een stip op mijn voorhoofd. Deze stip wordt ook wel een Bindi genoemd, en is een teken voor een hindoe, het staat voor bescherming, herinnert een hindoe aan zijn idealen en het is een uiting van zijn geloof.  Ze deelden alles met mij, hun drinken, eten en later hebben ze ijs gekocht. Echt zo lief! We hebben daarna nog over het eiland gewandeld en foto’s gemaakt. Dit was zo’n bijzondere dag met bijzondere mensen. Wat ik het meeste heb geleerd van de mensen hier, en in het speciaal van de meisje van de girls home is wel dat degene die het minste hebben het meeste te geven hebben. De mensen hier zijn zo sociaal ingesteld, delen alles.
Jaffna was echt een bijzondere ervaring, er zijn daar nog bijna geen toeristen waardoor het nog heel puur is allemaal. Het was zo bijzonder om te zien hoe de mensen daar leven. Jaffna was voor mij echt het meest bijzondere stukje wat ik van Sri Lanka heb gezien, mede door de mensen die ik heb ontmoet.
De faciliteiten lopen ook echt achter op de rest van Sri Lanka, dus ik was ook heel blij toen ik weer naar een gewone toilet (geen gat in de grond) kon en weer normaal kon douchen in Galle in het vrijwilligershuis.

Foto’s

4 Reacties

  1. Laura:
    22 mei 2017
    Wauw Jolijn wat een verhaal en foto's weer! Echt bijzonder wat je allemaal mee maakt daar, ook in Jaffna met die meiden! Veel plezier nog.
  2. Jan:
    22 mei 2017
    Jolijn, je verhalen zeker de foto's worden steeds indrukwekkender.geweldig ik geniet er van.
    Groet Jan
  3. Myleen:
    7 juni 2017
    Zo gaaf wat je allemaal doet, heel veel plezier nog!
  4. Harald:
    29 juni 2017
    mooie verhalen steeds maar begin ze nu te missen